De meeste roofzuchtige dieren kunnen mensen doden en opeten als ze veel honger hebben. Maar dieren die doelbewust op tweevoetige prooien jagen, zijn zeldzaam.
Maak kennis met de top 10 van beroemdste kannibalistische dieren in de geschiedenis.
10. Haaien uit New Jersey
Het aantal slachtoffers - 4 doden, 1 gewond.
Momenteel wordt de witte haai beschouwd als een van de de grootste haaien ter wereld, en is een van de gevaarlijkste roofdieren ter wereld. In 1916 waren mensen echter niet al te bang voor aanvallen van haaien. Maar tevergeefs. Vervolgens was het de haaienaanval uit New Jersey die Peter Benchley inspireerde om het boek "Jaws" te schrijven, dat de basis vormde van de cultfilm van Steven Spielberg.
Het eerste slachtoffer, Charles Vansant, werd aangevallen in ondiep water. De haaientanden scheurden de dijbeenslagader van Vansant en scheurden zijn been aan flarden. De man verloor veel bloed en stierf voordat hij naar het ziekenhuis kon worden gebracht.
Vijf dagen later werd een andere man, Charles Bruder, aangevallen door een haai, maar dit keer weg van de kust. Getuigen meldden aanvankelijk dat ze een rode boot hadden gekanteld, die in feite doordrenkt was van Bruders bloed.
De volgende aanvallen vonden niet op zee plaats, maar in een rivier nabij de stad Matavan. De slachtoffers waren twee jongens en een man genaamd Stanley Fisher. Hoewel een van de jongens zwaargewond raakte, was hij het enige overlevende slachtoffer.
Al snel werd een witte haai gevangen en werden de overblijfselen van een persoon uit zijn maag verwijderd. Daarna verdienden witte haaien hun reputatie als kannibalen. Wetenschappers weten echter nog steeds niet hoeveel roofdieren toen op mensen jaagden en tot welke soort ze behoorden.
9. Bruine beer uit Sankebetsu, Japan
7 mensen gedood.
Halverwege november 1915 verscheen bij zonsopgang een gigantische bruine beer in het huis van de familie Ikeda in het dorp Sankebetsu, ongeveer 11 kilometer voor de westkust van Hokkaido. Hij nam het graan dat door de mensen was geoogst en vluchtte. In die tijd werd Sankebetsu pas bewoond en waren invasies van wilde dieren niet ongewoon.
Toen de beer weer verscheen, werd hij neergeschoten, maar het was niet mogelijk om het beest te doden. De volgende ochtend volgden de mensen de sporen van de beer, maar een sneeuwstorm dwong hen terug te keren. Ze geloofden dat een gewond roofdier niet langer een nederzetting zou overvallen.
In december 1915 brak echter een beer in het huis van de familie Ota in. Hij heeft de vrouw en het kind van de boer vermoord. En een groep van 30 jagers die de beer gingen opsporen, slaagden erin hem alleen maar te verwonden.
In korte tijd (tussen 9 en 14 december) belegerde een woedende drijfstang de dorpen Sankebetsu en Rokussen-sawa, waarbij zeven boeren omkwamen, onder wie een zwangere vrouw. Het was alleen mogelijk om hem te doden met de hulp van een ervaren jager Yamamoto Heikichi, die suggereerde dat het een beer was, bijgenaamd Kesagake, die eerder mensen had gedood.
Na het doden van het monster, bleek dat de hoogte drie meter was en het gewicht 380 kilogram.
8. Wolven uit Turku
22 kinderen kwamen om.
Finland is nu een kalm en veilig land.Aan het einde van de 19e eeuw woedde echter een drie-eenheid wolven op zijn grondgebied, die in de periode van 1880 tot 1881 22 kinderen doodde en at in de buurt van de stad Turku.
De gemiddelde leeftijd van de slachtoffers van deze wolven was 5,9 jaar. Hun aanvallen veroorzaakten zoveel ongerustheid onder de lokale bewoners dat de lokale en nationale regeringen Russische en Litouwse jagers en het leger om hulp riepen. De wolven doodden hun laatste slachtoffer op 18 november 1881. Op 12 januari 1882 werd een oude wolvin neergeschoten en twaalf dagen later werd een volwassen mannetje vergiftigd. De derde wolf is spoorloos verdwenen.
7. Beer uit Mysore
Het aantal slachtoffers is 30 mensen.
Beren zien mensen soms als prooi, maar de overgrote meerderheid van alle soorten berenaanvallen is niet kannibalistisch van aard.
Een voorbeeld van mensetende beren is het beest uit Mysore dat in 1957 mensen rond Bangalore, India, terroriseerde. Als gevolg hiervan heeft de beer een dozijn mensen gedood en twee keer zoveel verminkt, hoewel hij maar een paar van zijn slachtoffers at. De lokale bevolking geloofde dat hij wraak nam op mensen voor zijn omgekomen welpen.
6. Leopard van Rudraprayag
Minstens 125 mensen gedood en opgegeten.
Luipaarden zijn mooie, snelle en gracieuze roofdieren. Maar kunnen ze worden beschouwd als enkele van de engste dodelijke dieren ter wereld? Het blijkt dat het mogelijk is dat dit gevlekte monster, dat van 1918 tot 1926 het Indiase district Rudraprayag terroriseerde, dit bewezen heeft.
Overigens is de luipaard een van de oudste roofdieren op aarde. Bijtsporen van luipaarden zijn gevonden in het fossielenarchief van hominide botten, wat aangeeft dat deze wilde katten onze voorouders aten die meer dan drie miljoen jaar geleden leefden.
5. De kannibalistische leeuwen van Tsavo
Volgens verschillende bronnen kwamen 28 tot 135 mensen om het leven.
Voor de eerste, maar niet de laatste keer, hebben leeuwen op de ranglijst van de meest angstaanjagende mensetende beesten in de geschiedenis gestaan.
Dit paar grote en meedogenloze mannen legde hun poten op de dood van veel arbeiders die in 1898 een brug bouwden over de Tsavo-rivier in Kenia.
Leeuwen kwamen 's nachts, stormden de tenten van mensen binnen en doodden ze. De aanvallen gingen het grootste deel van het jaar door, waarbij alle pogingen om zichzelf te verdedigen met vuur en hekwerk mislukten.
Uiteindelijk, na tientallen doden (het exacte aantal doden is onbekend), werden de twee leeuwen neergeschoten en hun overblijfselen zijn te zien in het Field Museum of Natural History in Chicago.
4. Gevodan-beest
Het totale aantal aanvallen varieert van 88 tot 250 volgens verschillende bronnen.
Het mystieke verhaal van dit mensetende beest, door velen beschouwd als een weerwolf, is een van de beroemdste in de Franse folklore.
Vanaf 1 juni 1764 begon het wezen, dat nog niet volledig is geïdentificeerd, een terreurcampagne tegen de inwoners van de kleine provincie Gevaudan in Zuid-Frankrijk.
De aard van de aanvallen van het Beest was angstaanjagend. Verschillende rapporten gaven aan dat het hoofd en de nek van de slachtoffers meestal de meest beschadigde delen van het lichaam waren, wat suggereert dat het Beest op dit deel van het lichaam gericht was. Mensen begonnen zich af te vragen of deze wolf op jacht was naar plezier. Immers, als er vee naast een persoon was, gaf het Beest er de voorkeur aan om precies de persoon aan te vallen.
Veel jagers probeerden het Gevodan-beest op te sporen en te doden. Een groot aantal wolven werd uitgeroeid in de provincie, maar de kannibaalaanvallen duurden voort tot 1767, toen de plaatselijke herbergier Jean Chastel en een groep van meer dan 300 jagers het wezen uiteindelijk opspoorden. Later deden geruchten de ronde dat Chastel een zilveren kogel gebruikte om het Beest te doden.
Het gedode dier had een te grote kop met grote hoektanden en een sterk langwerpige snuit, evenals zeer lange poten. De aanwezigheid van een dun membraan dat de oogbal kan bedekken, wekte ook interesse. Volgens sommige cryptozoölogen zou het Gevodan-beest een relict-sabeltandtijger of Andrewsarchus kunnen zijn, een enorm roofdier dat als uitgestorven wordt beschouwd.
3. Champavat tijgerin
436 mensen gedood.
Tijgers zijn er een van de engste dieren ter wereld... Ze zijn snel, sterk, agressief en niet bang om een dodelijk gevecht met mensen aan te gaan.Maar de engste mensenetende tijger in de geschiedenis is de Champavat-tijgerin, die op mensen jaagde in het gebied tussen Nepal en de Himalaya. Dit gebeurde aan het einde van de 19e eeuw.
Haar aanvallen waren zo frequent en dodelijk dat mensen dit dier de duivel noemden, en zelfs de straf van God. Veel jagers probeerden de Champavat-tijgerin te doden, maar ze was te snel en sluw.
Ten slotte heeft de regering van Nepal besloten het probleem voor eens en altijd te beëindigen door soldaten te sturen op zoek naar de dodelijke tijger. En zelfs het leger kon het gestreepte monster niet aan. De tijgerin werd echter gedwongen haar leefgebied te verlaten en verhuisde naar India, waar ze haar bloedige jacht voortzette.
Ze werd zo brutaal dat ze overdag begon aan te vallen en door het dorp dwaalde.
Maar zelfs deze menseneter vond uiteindelijk de controle in de persoon van de jager Jim Corbett, die (ironisch genoeg) een van de grondleggers werd van de eerste programma's om tijgers in het wild te redden.
2. Leeuwen van Nyombe
Het dodental is 1,5 duizend mensen.
In 1932 begon een kudde leeuwen de inwoners van de Tanzaniaanse stad Nyombe bang te maken.
Lokale folklore beweert dat deze leeuwen de "huisdieren" waren van een lokale sjamaan die uit zo'n prestigieuze positie werd verwijderd en de roofdieren gebruikte als een wapen van wraak op zijn stam.
Hoewel de mensen smeekten om de sjamaan "aan het werk" te herstellen, luisterde de stamleider naar niemand. En de leeuwen bleven mensen aanvallen en doden, en het aantal moorden bedroeg meer dan 1.500.
Bij toeval stopte de aanval van de mensetende leeuwen zodra de sjamaan terugkeerde naar zijn taken.
1. Krokodil Gustav uit Burundi
Minstens 300 mensen gedood, het exacte aantal slachtoffers is onbekend.
Waarom staat deze specifieke krokodil bovenaan de lijst van de ergste dodelijke dieren in de geschiedenis? Omdat hij, in tegenstelling tot alle andere leden van deze trieste hitparade, nog leeft. En het is niet bekend hoeveel meer slachtoffers voor zijn rekening zullen komen.
Deze Nijlkrokodil is vermoedelijk zeven meter lang en weegt ongeveer een ton. Het is de grootste Nijlkrokodil en de grootste carnivoor in het hele continent van Afrika.
Er is zelfs een film genaamd "Capturing the Killer Croc", die is geïnspireerd op het verhaal van deze kannibaal.
Inheemsen zeggen dat Gustav niet doodt voor voedsel, maar voor plezier. Hij doodde bij elke aanval meerdere mensen, verdween vervolgens maanden of zelfs jaren en verscheen elders weer.
Zijn huid draagt talloze littekens van op maat gemaakte messen, speren en zelfs kogels. Maar alle jagers (en zelfs een groep gewapende soldaten) konden dit monster niet doden.
Waarom richten mensenetende dieren zich op mensen?
Er is geen overkoepelende theorie voor iedereen, van krokodillen tot wolven tot leeuwen, aangezien de oorzaak van kannibalisme bij dieren afhangt van de soort en de omstandigheden.
- Het is mogelijk dat mensetende dieren verwondingen oplopen die het jagen op sterke prooien moeilijk of onmogelijk maken. Onderzoek van het lijk van een Champavat-tijgerin onthulde bijvoorbeeld dat haar tanden gebroken waren, waarschijnlijk als gevolg van een schot. Een dier met beschadigde tanden of gebroken klauwen kan op mensen jagen om niet te verhongeren.
Dit verklaart echter niet het gedrag van andere dieren, zoals de Rudraprayag-luipaard, die volkomen gezond bleek te zijn. Bovendien zal tandheelkundig trauma krokodillen er niet van weerhouden om te jagen, omdat hun tanden uitvallen en hun hele leven weer aangroeien.
- Een andere verklaring zou het ontbreken van een normale prooi kunnen zijn. In gebieden waar mensen grote herbivoren verdringen, moeten grotere katten mogelijk overgaan op een tweevoetig dieet dat minder de voorkeur heeft. Het is ook mogelijk dat tijdens een gewapend conflict een teveel aan niet-begraven lijken bijdraagt aan een verandering in het menu van grote roofdieren, waardoor ze smakelijke prooien in levende mensen zien.
Wat de oorzaak van kannibalisme bij dieren ook mag zijn, het herinnert ons eraan dat mensen nooit in alle contexten de top van de wereldwijde voedselketen hebben bereikt. Voor sommige wezens zijn we slechts voedsel.